Paneliści
Paneliści
Martyna
Pastuszka
uczestniczka panelu Polska muzyka XIX wieku. Wypełnianie białych plam
Muzyczny entrepreneur, kapelmistrzyni, dyrygentka, solistka, kameralistka, założycielka i dyrektor artystyczny {oh!}Orkiestry, z którą regularnie koncertuje. Jako koncertmistrz współpracuje z Pygmalion Ensemble Raphaela Pichona oraz orkiestrą Utopia Teodora Currentzisa. Występowała z cenionymi zespołami, jako koncertmistrz, solistka lub kameralistka, m.in. Le Concert de la Loge, Concerto Copenhagen, Hofkapelle München, Collegium Vocale Gent, Le Parlement de Musique, AUKSO Orkiestra Kameralna Miasta Tychy.
W 2022 roku jako dyrektor artystyczny-rezydent festiwalu Misteria Paschalia w Krakowie – zaprogramowała całą edycję i prawykonała oratorium Jacoba Schubacka Die Jünger zu Emaus.
{oh!} Orkiestra pod jej przewodnictwem prawykonuje także opery, takie jak Arminio Hassego Gismondo, re di Polonia Vinciego i Didone abbandonata Sarriego. W 2022 roku {oh!} Orkiestra jako rezydent festiwalu Bayreuth Baroque prawykonała scenicznie Alessandro nell’Indie Vinciego, a w roku 2023 odbyła się premiera opery Venceslao Antonio Caldary. Prowadzona przez nią {oh!} Orkiestra oraz {oh!} Trio nagrywa dla wytwórrni: Aparte, Sony, NIFC, Muso, CPO, Dux oraz Erato.
Została nominowana do nagród: Opus Klassik w kategorii Dyrygent Roku, Paszporty Polityki, Nagrody Muzycznej „Fryderyk”, a w 2023 roku otrzymała Koryfeusza Muzyki Polskiej w kategorii Osobowość roku. W 2021 roku TVP Kultura zrealizowała film dokumentalny w reżyserii Grzegorza Jankowskiego Nie jestem maestro, przybliżający pracę i relacje muzyków {oh!} Orkiestry oraz sylwetkę jej liderki.
Od 2007 roku Martyna Pastuszka prowadzi klasę skrzypiec historycznych w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Gra na instrumencie włoskiego lutnika Giuseppe Guarneri „del Gesu”, dzięki uprzejmości i hojności Florian Leonhard Fellowship oraz Fundacji Orlen.
fot. Magdalena Hałas
Anna
Kwiatkowska
uczestniczka panelu Muzyka współczesna
Skrzypaczka, absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Mieczysława Szlezera. Umiejętności doskonaliła na Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie oraz International Ensemble and Composers Academy Impuls w Grazu.
Od lat specjalizuje się w wykonywaniu kameralnej i solowej współczesnej muzyki na skrzypce. Współtworzy fundację Harmonie i Hałasy, z którą organizuje i prowadzi warsztaty dla młodzieży popularyzujące muzykę nową. Współorganizatorka i wykładowczyni pierwszych w Polsce Wakacyjnych Kursów Nowej Muzyki w Bydgoszczy dla wykonawców. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Wielokrotnie współpracowała z Musik Fabrik, jednym z czołowych światowych zespołów zajmujących się muzyką współczesną. Gra w Chain Ensemble, flow unit, w duecie z wiolonczelistą Mikołajem Pałoszem i w trio flow unit 3 z pianistą Adamem Kośmieją. Artystka ma w swoim dorobku nominowaną do Nagrody Muzycznej „Fryderyk” płytę Eidos, nagraną wspólnie z pianistką Joanną Opalińską, Aure, nagraną z Mikołajem Pałoszem, oraz Incorporate – monograficzną płytę z utworami Kuby Krzewińskiego. Współpracuje z kompozytorami, dokonując prawykonań ich utworów. Razem z zespołem flow unit 3 dokonała nagrań dla radia BBC. W repertuarze ma kanoniczne utwory literatury skrzypcowej i kameralnej XX i XXI wieku. Współpracuje z dwutygodnikiem „Ruch Muzyczny” jako autorka tekstów o nowej muzyce.
Anna Kwiatkowska występowała między innymi na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Audio Art Festival, Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej „Kody”, Musica Polonica Nova, Poznańska Wiosna Muzyczna, Festiwalu Muzyki Kameralnej w Pekinie, Bendigo International Festival of Exploratory Music, Musikfest Berlin, NeoArte Syntezator Sztuki, Musica Privata, Festiwalu Witolda Lutosławskiego „Łańcuch”, Festiwalu Trzy-Czte-Ry.
fot. Anita Wąsik-Płocińska
Artur
Szklener
uczestniczk panelu Organizacja życia muzycznego w Polsce – instytucje artystyczne
Ukończył z wyróżnieniem studia muzykologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1994–1995 był stypendystą Exeter University w Wielkiej Brytanii, w latach 1994–1997 – programu Phare w Londynie, Pradze, Brnie i Krakowie. Studia ukończył w 1997 roku, otrzymując dyplom z wyróżnieniem. W roku 2008 obronił rozprawę doktorską pod tytułem Idiom melodyki Chopina.
Od roku 2001 związany z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina w Warszawie, początkowo jako pracownik merytoryczny, następnie koordynator programu naukowego, zaś od 2009 do 2012 roku jako zastępca dyrektora ds. nauki i wydawnictw. 1 maja 2012 roku objął w Instytucie stanowisko dyrektora. Instytucja znajdowała się wówczas w trudnej sytuacji finansowej i kadrowej. Wprowadzona przez niego odpowiedzialna polityka kadrowa i zarządcza, a także implementacja nowoczesnych rozwiązań technologicznych w obszarze ochrony i promocji dóbr kultury pozwoliły zapewnić Instytutowi miejsce wśród najważniejszych instytucji kulturalnych w Polsce.
Jest redaktorem serii publikacji naukowych wieńczących coroczne konferencje chopinowskie oraz współtwórcą serii wydawniczej Dzieła Chopina. Wydanie faksymilowe. Jego badania naukowe skupiają się wokół dzieła Fryderyka Chopina oraz metod analizy muzyki tonalnej.
W latach 2017–2019 był koordynatorem Ogólnopolskiej Konferencji Kultury organizowanej przez Narodowy Instytutu Fryderyka Chopina na zlecenie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W wyniku przeprowadzonej środowiskowej debaty powstał projekt ustawy o uprawnieniach artystów zawodowych, który odpowiada na potrzeby artystów i twórców, konstytuując ich miejsce w państwowym systemie społecznym.
fot. archiwum prywatne
Danuta
Gwizdalanka
uczestniczka panelu Refleksja o muzyce w Polsce – media, formy, odbiorcy
Urodziła się w Poznaniu i tam studiowała filologię angielską oraz muzykologię, zakończoną w 1990 roku doktoratem na temat kwartetów smyczkowych Beethovena.
Przez dziesięć lat wykładała historię muzyki w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, a od 1991 roku zajmuje się wyłącznie pisaniem o muzyce. Na temat muzyki kameralnej opublikowała Przewodnik po muzyce kameralnej (Kraków 1996) i Złoty wiek muzyki kameralnej (Poznań 2016). Efektem zainteresowania społecznymi aspektami kultury muzycznej stały się książki Muzyka i polityka (1999) oraz Muzyka i płeć (2001). Napisała kilka podręczników: do wychowania muzycznego dla szkół ogólnokształcących (Warszawa 1997, tłum. litewskie Kaunas 1999) oraz historię muzyki europejskiej od średniowiecza do końca XX wieku dla szkół muzycznych (Kraków 2005, 2006, 2009, 2011).
Najnowszym dziejom polskiej kultury muzycznej poświęciła Sto lat z dziejów muzyki polskiej (Kraków 2019). Jest autorką kilku biografii: Witolda Lutosławskiego, napisanej wspólnie z Krzysztofem Meyerem (2 tomy, Kraków 2003, 2004; tłum, niem. Saarbrücken 2014), Karola Szymanowskiego (wersja niem. Wiesbaden 2017, wersja polska Kraków 2021). Ostatnio wydała trzy biografie w serii Małych Monografii PWM: „Lutosławski”, „Szymanowska”, „Mozart”. W druku jest dwutomowa biografia Dymitra Szostakowicza napisana wspólnie z Krzysztofem Meyerem.
fot. Krzysztof Meyer
Dominika
Micał
uczestniczka panelu Refleksja o muzyce w Polsce – media, formy, odbiorcy
Doktor teorii muzyki, krytyk muzyczna, redaktorka „Ruchu Muzycznego”. Pracuje też w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, gdzie prowadzi między innymi zajęcia z analizy muzyki współczesnej.
Publikowała recenzje i artykuły popularyzatorskie w „Ruchu Muzycznym”, „Meakulturze”, „Glissandzie”, naukowe – w „Res Facta Nova”, „New Sound” czy „Kwartalniku Młodych Muzykologów”, pisała programy koncertowe – dla Filharmonii Narodowej, festiwalu „Wawel o Zmierzchu” czy dla Szalonych Dni Muzyki. Wraz z Karoliną Dąbek prowadzi blog pisanezesluchu.pl.
Interesują ją przede wszystkim utwory wokalne i wokalno-instrumentalne, zwłaszcza dwudziesto- i dwudziestopierwszowieczne, choć z mocnymi dawnymi kontekstami – jak madrygał, którego wcieleniom po 1950 roku poświęciła pracę doktorską. Wśród jej fascynacji znajduje się również muzyka brytyjska, dawna i współczesna.
fot. archiwum prywatne
Filip
Majerowski
uczestnik panelu Muzyka tradycyjna i ludowa
Założyciel, kapelmistrz, muzyk Warszawsko-Lubelskiej Orkiestry Dętej. W orkiestrach dętych gra od dziecka. Zafascynowany polską muzyką tradycyjną w ich wykonaniach, przeprowadził się na Roztocze, gdzie zgłębia jej tajniki w praktyce. Uczy się od najlepszych, współpracując z ostatnimi istniejącymi jeszcze orkiestrami z Goraja, Zaburza i Zdziłowic.
Podejmuje działania popularyzujące ich muzykę, a swoje umiejętności przekazuje innym. Tworzy podkasty i artykuły o tradycji roztoczańskich orkiestr dętych. Jest liderem Ognisk Muzyki Tradycyjnej w Zdziłowicach i Goraju, autorem koncepcji albumu Ostatnia Przysługa. Marsze pogrzebowe w repertuarze tradycyjnych roztoczańskich orkiestr dętych, wydanego przez Fundację Piszczałka w 2022 roku. Był kurator koncertu „Roztocze – Bliski Wschód” na Festiwalu Wszystkie Mazurki Świata w 2020 roku, prelegentem na I Ogólnopolskiej Konferencji Orkiestr Dętych (2019, 2023).
Wraz z Warszawsko-Lubelską Orkiestrą Dętą zdobył I nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Orkiestr Dętych w Sierpcu w 2020 roku. Gra na tubie w Orkiestrze Tanecznej „Bonanza” i współtworzy z bratem zespół WCIAS. Jest prezesem Fundacji Piszczałka, a z zawodu inżynierem telekomunikacji.
fot. Michał Kalita
Franciszek
Szmigiel
uczestnik panelu Bliżej gwiazd! Dostępność muzyki klasycznej w gminnych i wiejskich ośrodkach kultury, kościołach
Wójt gminy Tomaszów Mazowiecki, absolwent Wydziału Górniczego Politechniki Wrocławskiej. Swoją pierwszą pracę, w Tomaszowskich Kopalniach Surowców Mineralnych „Biała Góra”, rozpoczął w 1976 roku. W życiu zawodowym przez około 30 lat pełnił funkcje kierownicze.
Jednocześnie, poza pracą zawodową w przemyśle i usługach od 1990 roku, był radnym, wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Rady Gminy Tomaszów Mazowiecki. Od roku 2007 był Zastępcą Wójta Gminy.
W 2010 roku, po ukończeniu studiów podyplomowych z zakresu zarządzania w administracji publicznej na Polskiej Akademii Nauk, został Wójtem Gminy Tomaszów Mazowiecki.
fot. archiwum prywatne
Honorata
Stalmerska
uczestnik panelu Polska muzyka dawna
Artystka lutnik, kierowniczka Katedry Lutnictwa Artystycznego Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, Prezeska Fundacji Sztuki Lutniczej im. Włodzimierza Kamińskiego i Heleny Harajdy. Członkini Związku Polskich Artystów Lutników, Związku Lutników Angielskich i Związku Lutników i Smyczkarzy Francuskich.
Prowadzi badania dotyczące polskiej szkoły lutniczej XVII i XVIII wieku. Współautorka albumu Polska Szkoła Lutnicza. Instrumenty Grobliczów i Dankwartów.
Dyrektorka Festiwalu Sztuki Lutniczej, który odbył się w dniach 25–28 października 2023 roku w Poznaniu.
fot. Wojciech Druszcz
.jpg)
Ignacy
Zalewski
uczestnik panelu Polska muzyka XIX wieku. Wypełnianie białych plam
Urodzony w 1990 roku w Lublinie, kompozytor, pedagog, doktor habilitowany sztuk muzycznych, absolwent, a obecnie profesor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, w kadencji 2020–2024 – dziekan Wydziału Kompozycji i Teorii Muzyki.
Laureat przeszło dwudziestu nagród na międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach kompozytorskich. Ma na swoim koncie 19 płyt CD, z czego trzy uzyskały nominację do Nagrody Muzycznej „Fryderyk”. Utwory kompozytora są regularnie wykonywane w najważniejszych polskich salach koncertowych i w większości krajów Europy oraz w Stanach Zjednoczonych, Chinach, Japonii, Singapurze i Wietnamie.
Autor muzyki do kilkudziesięciu produkcji teatralnych, filmowych, telewizyjnych i radiowych.
Ignacy Zalewski jest ponadto członkiem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i Związku Kompozytorów Polskich. W latach 2018–2021 prowadził w Polskim Radiu RDC audycję „Nie tylko Chopin”, poświęconą polskiej muzyce poważnej. Jest także stałym felietonistą magazynu „Presto”. W całym kraju prowadzi wykłady popularyzujące muzykę polską.
Z końcem 2022 roku nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego wydał monografię „Moniuszko” w ramach serii Małe Monografie. Publikacja przedstawia twórcę „Halki” z nowej perspektywy, a przeznaczona jest dla szerokiego grona odbiorców.
fot. M. Żaboklicki
Irena
Bieńkowska
uczestniczka panelu Polska muzyka dawna
Muzykolog, profesor Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. W obszarze jej zainteresowań naukowych leży kultura muzyczna Rzeczpospolitej XVII i XVIII wieku ze szczególnym uwzględnieniem dziejów patronatu magnaterii.
Drugim polem jej działalności naukowej jest edytorstwo muzyczne. Przygotowała do wydania partytury ponad czterdziestu kompozycji autorstwa muzyków związanych z dworami polskich magnatów i duchownych dostojników. Jest redaktorem naukowym serii Muscia Revelata, poświęconej edycjom krytycznym repertuaru muzycznego.
Od 2020 roku jest także kierownikiem ogólnopolskiego projektu badawczego pt. Słownik muzyków Rzeczpospolitej XVIII wieku.
fot. Tomasz Cudowski
Jacek
Jekiel
uczetnik panelu Organizacja życia muzycznego w Polsce – instytucje artystyczne
Doktor nauk humanistycznych, historyk, wykładowca, samorządowiec, menedżer, od 2013 roku dyrektor Opery na Zamku w Szczecinie. Społecznik i działacz wielu organizacji pozarządowych.
Przeprowadził przebudowę Opery, dzięki której teatr stał się jednym z najnowocześniejszych w Europie. Współpracuje z reżyserami i choreografami światowej klasy, takimi jak C. Marston, W. Zawodziński, N. Babińska, P. Partum, R. Glumbek, R. Bondara, A. Hop. Wystawił między innymi polską premierę opery Benjamina Brittena Dokręcanie śruby (Nagroda im. Jana Kiepury w kategorii najlepszy spektakl) oraz pierwszą w Polsce inscenizację Procesu Philipa Glassa. Zorganizował na scenie teatru Międzynarodowy Festiwal Tańca Współczesnego Tanztendenzen.
Przyczynił się do światowej prapremiery współczesnej opery Guru Laurenta Petitgirarda i wprowadził na scenę autorskie i oryginalne spektakle baletowe, takie jak Dzieci z dworca ZOO, Wieczór baletów polskich, Świecie dziwny / Coming Together, Don Kichot. Jest pomysłowadwcą Letniego Festiwalu Operowego w nadmorskich kurortach i cyklu koncertów Sierpniowe Przełomy.
Propagator twórczości Stanisława Moniuszki i koordynator Roku Moniuszkowskiego w Zachodniopomorskiem. Współtwórca polsko-niemieckiej sieci kulturalnej viaTEATRI. Od 2019 roku jest wiceprezesem Stowarzyszenia Dyrektorów Teatrów. Jest także współtwórcą Konferencji Dyrektorów Teatrów Muzycznych i Operowych, laureatem nagrody Osobowość Roku przyznawanej przez Business Club Szczecin.
fot. Sebastian Wołosz
Jacek
Rogala
uczestnik panelu Muzyka współczesna
Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasach kompozycji Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil oraz dyrygentury Marka Pijarowskiego.
W latach 90. był asystentem dyrygenta we Operze Wrocławskiej, współpracował z Capellą Bydgostiensis, odbywał stypendium im. Artura Rodzińskiego w Cleveland. Pracował w Redakcji Muzycznej Polskiego Radia Wrocław, był pełnomocnikiem ministra kultury do spraw muzyki i kierował Redakcją Muzyki Współczesnej Programu 2 Polskiego Radia. W latach 2000–2007 był prezesem, a do roku 2010 wiceprezesem zarządu Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Jest autorem książki Muzyka polska XX wieku (PWM 2000). Od 2001 roku jest dyrektorem Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach. Prowadzi Katedrę Dyrygentury w Akademii Muzycznej im Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Jest członkiem Rady Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Był członkiem pierwszej kadencji Rady do spraw Instytucji Artystycznych Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a obecnie jest członkiem jej trzeciej kadencji. Od 2012 roku był wiceprzewodniczącym, a od 2021 jest przewodniczącym Zrzeszenia Filharmonii Polskich.
Dokonał wielu prawykonań. Jego nagrania kompozycji 3 dla 13 Pawła Mykietyna oraz Concerto á rebours Tadeusza Wieleckiego zwyciężyły na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu, a płyta z nagraniem utworu 3 dla 13 otrzymała Nagrodę Muzyczną „Fryderyk” w dwóch kategoriach. Z Orkiestrą Filharmonii Świętokrzyskiej nagrał cykl czterech płyt Album Polski, We Are From Here (Włodek Pawlik), Muzyka na otwarcie (z utworami zamówionymi u polskich kompozytorów na pierwszy koncert w nowej siedzibie Filharmonii) oraz płyty z muzyką Ryszarda Bukowskiego i Karola Anbilda.
fot. Marcin Janda
Jan
Topolski
uczestnik panelu Refleksja o muzyce w Polsce – media, formy, odbiorcy
Absolwent muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego i architektury krajobrazu Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, doktorant na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Od 2004 roku z przerwami prowadzi redakcję magazynu „Glissando”. Od półtorej dekady współpracuje z tytułami takimi, jak między innymi „Tygodnik Powszechny”, „Odra”, „Ruch Muzyczny”, „MusikTexte”, www.dwutygodnik.com, www.culture.pl. Uczestniczył w konferencjach w Polsce, Niemczech, Turcji, Szwajcarii, we Włoszech, na Litwie, Węgrzech i Ukrainie. Doradzał Teatrowi Wielkiemu – Operze Narodowej w sprawach muzycznych przy cyklu Projekt P Instytutu Adama Mickiewicza przy portalu Penderecki’s Garden, asystował Natalii Korczakowskiej przy polskiej premierze Zagubionej autostrady Olgi Neuwirth.
W 2013 roku wydał monografię Widma i czasy. Muzyka Gérarda Griseya, w planach ma publikację książkową o Tomaszu Sikorskim. Współredaktor antologii Andrzeja Chłopeckiego (Dziennik ucha. Słuchane na ostro, 2013; Muzyka wzwodzi, 2014; Zabobony gasnącego stulecia, 2016; Pasja do Pendereckiego, 2023). Redagował także książki wokół Sacrum Profanum (WSZYSTKO JEST WAŻNE, 2017; Antagonizmy kontrolowane, 2018; Nazwaliśmy to utopią, 2019) i inne (Nowa muzyka amerykańska, 2010; 1966 Johna Savage’a, 2019 i Moje życie, moja muzyka Ennio Morricone, 2020).
Niezależny krytyk i publicysta, ostatnio autor cyklu Światy równoległe i felietonów Między dźwiękami, a także prowadzący zajęcia z estetyki muzyki filmowej i krytyki muzycznej we Wrocławiu i Katowicach.
fot. Bartosz Barczyk
Karol
Marianowski
uczestnik panelu Bliżej gwiazd! Dostępność muzyki klasycznej w gminnych i wiejskich ośrodkach kultury, kościołach
Jeden z najwybitniejszych wiolonczelistów swojego pokolenia na świecie i laureat wielu międzynarodowych konkursów. Kształcił się w najbardziej prestiżowych uczelniach muzycznych: Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, Konserwatorium Bostońskim, Universität der Künste w Berlinie, Escuela Superior de Musica Reina Sofia i Chapelle Musicale Reine Elizabeth w Brukseli. Swoją edukację uzyskał u takich uznanych mentorów wiolonczeli, jak Ivan Monighetti, Tobias Kühne, Daniil Shafran, Milos Sadlo, Sergiej Roldugin, Tsuyoshi Tsutsumi, Andrew Mark, Kazimierz Michalik i Andrzej Bauer. Pozostawał również pod wpływem wybitnych osobistości z wielu różnych dyscyplin instrumentalnych i kierunków muzycznych, jak choćby Alfred Brendel, Günter Pichler, członkowie Cuarteto Casals i Artemis Quartett.
Przez ponad dekadę był członkiem Meccore String Quartet, a od 2018 roku kontynuuje działalność kameralną, będąc wiolonczelistą Boarte Piano Trio oraz Karol Szymanowski Quartet. Jako solista i kameralista występował w najbardziej prestiżowych salach koncertowych i festiwalach na całym świecie, w tym w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Beethoven-Haus w Bonn, Auditorio Nacional de Música w Madrycie, Wigmore Hall w Londynie, Bozar w Brukseli, Musikverein w Wiedniu, Pollack Hall w Montrealu, Frick Collection w Nowym Jorku, Rheingau Musik Festival, Festspiele Meckenburg-Vorpommern, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, Budapeszt Spring Festival, Heidelberg Frühling Musikfestival, Kissinger Sommer Musikfestival, Festival Radio France.
Swoją pasję do działalności pedagogicznej odkrył, prowadząc klasę wiolonczeli w Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (od 2007 roku) oraz w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu (2015–2017). W 2018 roku otworzył klasę muzyki kameralnej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.
Karol Marianowski dokonał wielu nagrań telewizyjnych i radiowych dla Mezzo, Bayerischer Rundfunk, BBC Radio 3, Rai3, Radio Clásica RTVE, Radia Stephansdom, Radio Merkury, NDR Kultur, ZDF, Phoenix, WQXR, TVP Kultura, Programu 2 Polskiego Radia. Nagrania CD kwartetu Meccore (dla Warner Music Poland i MDG Germany) zostały nagrodzone Supersonic Award oraz Preis der Deutschen Schallplattenkritik „PizziCato”, i otrzymały trzy nominacje do Nagrody Muzycznej „Fryderyk”. Jego dwupłytowy album z kompletem suit wiolonczelowych Jana Sebastiana Bacha w 2022 roku otrzymał Fryderyka w kategorii Album Roku – Recital Solowy.
Artysta gra na wiolonczeli mistrzowskiej Johann Christian Schönfelder z 1743 roku.
fot. archiwum prywatne
Karolina
Juzwa
uczestniczka panelu Polish Jazz? YES! – czyli jak jest z polskim jazzem i jazzem w Polsce
Koordynatorka projektów w Fundacji Wytwórnia oraz Klubie Wytwórnia, współkuratorka festiwalu Letnia Akademia Jazzu, inicjatorka i kuratorka Intl Jazz Platform, międzynarodowego spotkania dla artystów i promotorów. Członkini zarządu dyrektorów Europe Jazz Network.
Przez ostatnie dziesięć lat pracowała jako koordynatorka w Fundacji Wytwórnia, organizacji kulturalnej non-profit i organizatora festiwalu Letnia Akademia Jazzu. Jest również inicjatorką i kuratorką Intl Jazz Platform – platformy edukacyjnej i networkingowej, organizowanej od 2013 roku w Łodzi, która co roku gromadzi przedstawicieli branży muzyki improwizowanej – studentów i początkujących artystów, doświadczonych i uznanych instrumentalistów, promotorów i ekspertów. Od 2021 roku Intl Jazz Platform organizowany jest również w Oslo w partnerstwie z Nasjonal Jazzscene i Norges Musikkhøgskole.
Jest współliderką projektu europejskiego Footprints, który jest obecnie realizowany w sześciu krajach Unii Europejskiej i ma na celu wprowadzenie odpowiedzialności środowiskowej do sektora muzycznego oraz zwiększenie mobilności artystów w Europie. Jest także współtwórczynią nowego projektu Better Live w ramach programu Europa Kreatywna, który będzie realizowany z 10 partnerami europejskimi w latach 2023–2026.
W latach 2010–2013 pracowała w projekcie Design Silesia współfinansowanym z Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach którego między innymi koordynowała międzynarodowe partnerstwo w zakresie service design z walijskim PDR Centre (The National Centre for Product Design and Development Research przy Cardiff Met University). Koordynowała również pionierski w Polsce projekt dotyczący projektowania usług w instytucjach publicznych „Design at your service”, który zdobył międzynarodową nagrodę Design Management Europe Award.
fot. Agnieszka Kiepuszewska
Karolina
Kaźmierczak
uczestniczka panelu Organizacja życia muzycznego w Polsce – Impresariat – NGO’s
Muzykolog, producent wydarzeń muzycznych, interdyscyplinarnych, wydawnictw płytowych i realizacji telewizyjnych, redaktor i korektor tomów edycji nutowych.
Od 2017 roku związana z Towarzystwem Muzycznym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, początkowo jako producent wydarzeń i projektów audiowizualnych, w tym sześciu edycji Festiwalu „Bezsenność” oraz 14. Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. Henryka Wieniawskiego, następnie od 2022 roku jako dyrektor Biura Towarzystwa oraz dyrektor Międzynarodowych Konkursów im. Henryka Wieniawskiego, a od 2023 roku także członek Zarządu Towarzystwa.
Na co dzień współpracuje również projektowo z licznymi organizacjami pozarządowymi, między innymi Stowarzyszeniem im. Mieczysława Karłowicza w Zakopanem, Fundacją Edukacyjno-Artystyczną „Puenta”, Towarzystwem im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu. Koordynator licznych wydarzeń kulturalnych: koncertów, festiwali, happeningów i imprez masowych.
W ramach działalności naukowej koncentruje się na zagadnieniach źródłoznawczych, katalogując zbiory muzykaliów w międzynarodowej bazie RISM, edytorskich, opracowując źródłowo-krytyczne wydania nutowe oraz z zakresu prawno-ekonomicznych aspektów działalności kulturalnej, prowadząc warsztaty i wykłady.
fot. Leszek Zadoń
Marcin
Klejdysz
uczestnik panelu Organizacja życia muzycznego w Polsce – Impresariat – NGO’s
Menedżer z wyższym wykształceniem muzycznym. Ukończył studia muzyczne oraz podyplomowe w zakresie zarządzania kulturą w wymiarze europejskim w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. W 2003 roku jako koncertmistrz powołał do życia orkiestrę kameralną, którą przekształcił w zespół symfoniczny, od 2005 roku działąjący pod nazwą Orkiestra Akademii Beethovenowskiej. Jako jej manager jest twórcą wielu autorskich przedsięwzięć, takich jak „Nowe Drogi Klasyki”, „Akademia Pana Beethovena”, „Jeszcze Polska Muzyka”, „B9”, „Comarch Young Euro Experience 2010”, a także producentem i współproducentem wielu wydarzeń kulturalnych w kraju
i za granicą.
Od 2009 roku prowadzi własną działalność gospodarczą pod nazwą Orchestra Manager Marcin Klejdysz, ukierunkowaną na wspieranie rozwoju Orkiestry Akademii Beethovenowskiej poprzez promowanie i prezentowanie zespołu w najważniejszych ośrodkach i festiwalach na świecie. Od 2006 roku dąży do przekształcenia Orkiestry Akademii Beethovenowskiej w formę nowoczesnej instytucji kultury opartej na modelu brytyjskim.
Marcin Klejdysz swojemu doświadczeniu posiada cenne kontakty w środowiskach producenckim i biznesowym. Do współpracy udało mu się przekonać najbogatszych Europejczyków, takich jak Alain Tingaud, Fons van Pull, Janusz Filipiak i inni. Jest stałym konsultantem Artwish Music and Events oraz pierwszego stowarzyszenia zrzeszającego artystów muzyków w Emiratach Arabskich, jak również holenderskiego Monferlandcuultur Fonds. Gromadzi wokół siebie wykształconych specjalistów w dziedzinie kultury, marketingu, fundraisingu, oraz nowoczesnego zarządzania. Jest członkiem programu Global Leaders, był kilkukrotnie nominowany do nagrody Osobowość Roku w sektorze zarządzania kulturą. Rozpoznawalną cechą działalności producenckiej Marcina Klejdysza jest budowanie partnerstw i ponadkonkurencyjnych relacji dla osiągnięcia wspólnych celów i realnego rozwoju kultury wysokiej.
fot. Beata Jarzębska
Natalia
Klingbajl
uczestniczka panelu Promocja polskiej muzyki za granicą. Diagnozy, strategie, rekomendacje
Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie fortepianu oraz Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie w zakresie zarządzania kulturą. Studiowała także w Guildhall School of Music and Drama w Londynie. W 2022 roku ukończyła renomowany program Leadership Academy for Poland.
W latach 2011–2022 pełniła funkcję menedżera w Narodowym Forum Muzyki Filharmonii Wrocławskiej, odpowiadając między innymi za działania związane z planowaniem artystycznym, trasami koncertowymi, zamówieniami kompozytorskimi oraz projektami wydawniczymi orkiestry. Od czasu rozpoczęcia pracy w Narodowym Forum Muzyki była odpowiedzialna za budowanie międzynarodowej pozycji Orkiestry nie tylko poprzez trasy koncertowe (Stany Zjednoczone, Austria, Belgia, Estonia, Niemcy, Szwecja), ale także poprzez nagrania w prestiżowych wytwórniach płytowych, takich jak Deutsche Grammophon czy ECM, które nagradzane były w Polsce i za granicą (International Classical Music Awards). Od lat zaangażowana jest w budowanie współpracy z partnerami z Polski i zagranicy, w tym między innymi w ramach działań sieci współpracy sal koncertowych (Family of Halls).
Doświadczenia zdobyte w pracy z NFM Filharmonią Wrocławską wykorzystuje, współtworząc markę instytucji, zespołów, festiwali i projektów edukacyjnych NFM na stanowisku zastępcy dyrektora ds. rozwoju, które objęła w 2022 roku.
W 2023 roku odpowiadała za organizację i koncepcję programową pierwszej edycji Międzynarodowej Konferencji Orkiestr „Orchestras Now!”, której gospodarzem było Narodowe Forum Muzyki.
fot. Łukasz Rejchert
Krzysztof
Batog
uczestnik panelu Organizacja życia muzycznego w Polsce – Impresariat – NGO’s
Artysta muzyk, pedagog, promotor kultury i sztuki, organizator przedsięwzięć muzycznych. Ukończył Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie altówki prof. Zygmunta Jochemczyka oraz studia podyplomowe w klasie kameralistyki prof. Marii Szwajger-Kułakowskiej.
Od ponad 25 lat jest członkiem Orkiestry Muzyki Nowej, z którą wykonał ponad 300 koncertów na krajowych i zagranicznych festiwalach muzycznych, dokonał szeregu nagrań koncertowych, radiowych i studyjnych. Wraz z zespołem uczestniczy w międzynarodowych projektach artystycznych i edukacyjnych, współpracując z czołowymi europejskimi zespołami muzyki nowej i instytucjami promującymi muzykę współczesną.
Jako członek stowarzyszeń Śląskie Towarzystwo Muzyczne oraz Orkiestra Muzyki Nowej zorganizował wiele koncertów, festiwali, cykli koncertowych, nagrań płytowych i przedsięwzięć edukacyjnych. Z jego inicjatywy zostało zamówionych wiele nowych utworów, głównie dla Orkiestry Muzyki Nowej oraz powstało kilkanaście płyt CD dokumentujących dokonania śląskiego środowiska muzycznego. Jest pedagogiem Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Bytomiu, gdzie prowadzi klasę altówki i zespołów kameralnych.
fot. Izabela Lechowicz
Marcin
Konik
uczestnik panelu Polska muzyka dawna
Absolwent filozofii i muzykologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, kierownik Działu Informacji Naukowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina w Warszawie. Doktorat uzyskał na podstawie rozprawy poświęconej wątkom kosmologicznym (ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji musica mundana Boecjusza) w średniowiecznych traktatach o teorii muzyki.
Odbył staże naukowe w prestiżowych ośrodkach naukowych – Jacob's School of Music na Indiana University w Bloomington oraz na Wydziale Muzyki Uniwersytetu Stanforda. Współpracuje między innymi z Centre for Computer Assisted Research in the Humanities Uniwersytetu Stanforda.
W swoich badaniach skupia się na problematyce skomputeryzowanej analizy muzycznej, muzycznych bazach danych, projektach digitalizacyjnych. Specjalizuje się w badaniach źródłoznawczych muzyki polskiej okresu XVII–XIX wieku.
fot. archiwum prywatne
Maria
Erdman
uczestniczka panelu Polska muzyka dawna
Organistka, klawikordzistka i teoretyk muzyki. Absolwentka klas organów prof. Marietty Kruzel-Sosnowskiej w Państwowym Liceum Muzycznym im. Karola Szymanowskiego w Warszawie oraz prof. Andrzeja Chorosińskiego w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, gdzie ukończyła studia na dwóch wydziałach – Teorii Muzyki oraz Organów. Studiowała również podyplomowo w Conservatorium van Amsterdam u prof. Menno van Delfta (klawikord) i prof. Pietera van Dijka (organy). Działalność koncertową łączy z pracą badawczą nad źródłami repertuaru polskiego, podejmując w publikacjach zagadnienia zarówno proweniencji repertuaru, jak i wykonawstwa muzyki dawnej.
Posiada w dorobku nagrania płytowe na klawikordzie i organach (Arie z różnych Autorów zebranych z kancjonału S.S. Klarysek w Starym Sączu z 1768 roku, Acte Préalable 2006, Warmia. Krajobraz pojednania, Musicom 2012 , Pieśni do Świętych Pańskich, Folkers 2011, Requiem J. Paszkiewicza, Musica Patria 2018). Maria Erdman wykłada grę na klawikordzie w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu i w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.
Od roku 2005 prowadzi założoną przez siebie klasę organów w Zespole Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Angażuje się rozmaite działania edukacyjne – jest wykładowcą organów i klawikordu na Letnich Kursach Metodycznych Muzyki Dawnej w Warszawie i okazjonalnie współpracuje z Krajowym Funduszem na Rzecz Dzieci.
fot. Festiwal Nowe Epifanie
Monika
Saktura
uczestniczka panelu Bliżej gwiazd! Dostępność muzyki klasycznej w gminnych i wiejskich ośrodkach kultury, kościołach
Dyrektorka Gminnego Domu Kultury w Wiadernie (gm. Tomaszów Mazowiecki). Od 27 lat związana z tomaszowską kulturą na terenie powiatu tomaszowskiego. Pedagog, choreograf, biblioterapeuta, autorka bajek terapeutycznych Pewnego razu w bibliotece oraz Dzień w bibliotece.
Współautorka tekstów i muzyki do pastorałek świątecznych Dziewczynka z zapałkami, Cicha noc bez ciebie, Lubię zimę nocą, Już dobrze jest, Czy o Mikołaju ktoś pamięta? Przez ponad 20 lat prowadziła dziecięco-młodzieżowe zespoły taneczne, z którymi zdobyła wiele nagród na arenie ogólnopolskiej i międzynarodowej oraz współtworzyła koncert charytatywny „Serce na dłoni”.
Odznaczona srebrnym medalem Powiatowego Stowarzyszenia Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Tomaszowie Mazowieckim, odznaką Przyjaciel Dziecka przyznaną przez Towarzystwo Przyjaciół Dziecka, trzy razy nominowana do tytułu Człowiek Roku Powiatu Tomaszowskiego w kategorii kultura. Jej pasja to podróże, fotografia oraz pisanie wierszy i opowiadań. Małymi krokami i na swój sposób stara się udowadniać, że w życiu warto walczyć o marzenia.
fot. archiwum prywatne
Barbara
Przybyszewska-Jarmińska
uczestniczka panelu Polska muzyka dawna
Muzykolog, doktor habilitowana, profesor Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim w 1981 roku, od 1984 jest zatrudniona w Zakładzie Historii Muzyki (obecnie Zakład Muzykologii) Instytutu Sztuki PAN. W latach 2006–2008 była równocześnie profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Prowadziła cykle wykładów w Katedrze Muzykologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, w Instytucie Literatury Polskiej i w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Studium Doktoranckim Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Wykładała też na zaproszenie w innych miastach Polski i za granicą.
Od 2005 roku jest redaktorem naczelnym serii wydawniczej Monumenta Musicae in Polonia. W latach 2013–2016 była jednym z polskich kierowników międzynarodowego projektu Music migrations in the early modern age: the meeting of the European East, West and South (HERA: Cultural Encounters).
Opublikowała ponad sto artykułów naukowych, książki: Kacper Förster junior. Tekst i muzyka w dialogach biblijnych (Warszawa 1997), The History of Music in Poland, t. III: The Baroque, cz. 1: 1595-1696, tłum. John Comber, Warszawa 2002 (wyd. polskojęzyczne Warszawa 2006), Muzyczne dwory polskich Wazów, Warszawa 2007, Muzyka pod patronatem polskich Wazów. Marcin Mielczewski, Warszawa 2011 (wyd. anglojęzyczne Frankfurt am Main 2014), katalogi utworów Kaspara Förstera juniora (1987) i Marcina Mielczewskiego (1999, 2013), edycje źródłowo-krytyczne wielu utworów kompozytorów związanych z dworem polskich Wazów: K. Förstera jun., F. Liliusa, L. Marenzia, M. Mielczewskiego, A. Pacellego i M. Scacchiego.
fot.
Rafał
Banaś
uczestnik panelu Muzyka tradycyjna i ludowa
Muzyk, edukator, z wykształcenia i powołania animator kultury. Kontrabasista w kapeli Skład Niearchaiczny, dudziarz w kapeli DudySkrzypce podczas Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym oraz Festiwalu Folkloru Górali Polskich w Żywcu.
Dyrektor Fundacji Górom, która na Żywiecczyźnie prowadzi Żywiecką Szkołę Tradycji, organizuje inicjatywę Czyste Beskidy i animuje sporty górskie wśród dzieci i młodzieży. Współorganizator Potańcówek przy Dudach, czyli wiejskich zabaw przy tradycyjnej muzyce góralskiej.
Twórca portalu ArchiwumLudowe.pl, będącego archiwum społecznym gromadzącym dziedzictwo Górali Żywieckich. Budowniczy instrumentów ludowych, w szczególności dud żywieckich. Biegacz górski i skialpinista.
fot. Dominik Imielski
Stanisław
Słowiński
uczestnik panelu Polish Jazz? YES! – czyli jak jest z polskim jazzem i jazzem w Polsce
Skrzypek, aranżer, kompozytor, producent muzyczny, twórca muzyki filmowej i teatralnej. Jeden z najbardziej aktywnych muzyków młodego pokolenia na polskiej scenie muzycznej. Jako solista występował na najważniejszych polskich scenach, takich jak między innymi Filharmonia Narodowa, Filharmonia Krakowska im. Karola Szymanowskiego, Sala koncertowa Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, Centrum Kongresowe ICE Kraków, Teatr im. Juliusza Słowackiego i wiele innych.
Z autorskim materiałem zadebiutował na albumie Landscapes Too Easy To Explain, nakładem prestiżowego wydawnictwa Hevhetia. Podczas premierowej trasy koncertowej, liczącej ponad 30 000 km, odwiedził ze swoim zespołem wiele krajów europejskich. Wziął też udział w największej w historii, polskiej jazzowej trasie koncertowej w Chinach „Jazz Po Polsku”.
Jest laureatem nagrody publiczności na I Konkursie Skrzypcowym im. Zbigniewa Seiferta. Laureat Grand Prix w 39. konkursie Jazz Juniors. Kilkukrotny laureat Stypendium Twórczego Miasta Krakowa. Dzięki współpracy z Shine Yang i Guo Liang wspiął się na szczyt listy Oriental Billboard Chart Shanghai. Laureat Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Jego koncertowy album Visions Violin Concerto live at ICE Kraków nagrany został z udziałem Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy AUKSO pod batutą Marka Mosia. Jest niezwykle aktywny jako kompozytor, aranżer i producent muzyczny. Dyskografia z jego udziałem liczy już kilkadziesiąt albumów.
fot. Kuba Majerczyk
Wojciech
Staroniewicz
uczestnik panelu Polish Jazz? YES! – czyli jak jest z polskim jazzem i jazzem w Polsce
Saksofonista i kompozytor o szerokim spektrum stylistycznym. Jego dyskografia obejmuje ok. pięćdziesięciu płyt, w tym także albumów autorskich, takich jak Karambola, Quiet City, Hand made, Conversession, Alternations, A'freak-an Project, Tranquillo, A’FreAk-KomEdA Project, North Park, Strange Vacation.
Znakomity sideman, chętnie zapraszany przez innych muzyków, żeby wymienić chociażby wieloletnią współpracę z norweską grupą Loud Jazz Band czy sekstetem Włodzimierza Nahornego. Koncertuje jako solista z Polską Filharmonią Kameralną Sopot Wojciecha Rajskiego. W jego karierze artystycznej przewinęło się wiele wspaniałych osób, takich jak Andrzej Jagodziński, Włodek Pawlik, Cezary Konrad, Adam Cegielski, Nippy Noya, Helge Lien, Erik Johannessen, Brian Melvin oraz praktycznie cała czołówka jazzowa Trójmiasta.
Wojciech Staroniewicz jako jedyny wśród polskich saksofonistów jazzowych, został zakwalifikowany do półfinału Międzynarodowego Konkursu Improwizacji Jazzowej w Waszyngtonie w 1991 roku, gdzie znalazł się w gronie 21 saksofonistów wybranych z całego świata.
fot. Marcin Storma
Wojciech
Widłak
uczestnik panelu Muzyka współczesna
Kompozytor, pedagog, profesor sztuk muzycznych, rektor Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. W zakresie kompozycji uczeń Marka Stachowskiego i Hansa Abrahamsena. Warsztat kompozytorski doskonalił pod kierunkiem między innymi Franca Donatoniego, Pera Nørgårda, G. Kolarovskiego, Roberta Saxtona. Absolwent klasy organów Jana Jargonia. Autor kilkudziesięciu utworów wykonywanych w 16 krajach Europy, Argentynie, Azerbejdżanie, Gruzji, Japonii, Korei Południowej, Meksyku, Turcji, Stanach Zjednoczonych, nagranych na kilkunastu płytach, wydanych w Polsce (PWM), Francji, Niemczech i we Włoszech.
Laureat konkursów kompozytorskich, miedzy innymi rekomendacji 56. Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 2006 roku (Wziemięwzięcie na orkiestrę i organy), stypendiów w Polsce, Danii, Wielkiej Brytanii i we Włoszech.
Gościnnie wykładał i prowadził kursy mistrzowskie w Stanach Zjednoczonych, Izraelu, Turcji, we Włoszech, na Litwie, Słowacji i Węgrzech. Wielokrotny juror konkursów kompozytorskich w kraju i za granicą. W latach 1998–2003 pierwszy kierownik Diecezjalnego Studium Muzyki Kościelnej w Bielsku-Białej. Członek Związku Kompozytorów Polskich.
W latach 90. stosował tradycyjne środki warsztatowe, w tym wyrazistą harmonię, ekspresyjny rytm i obsesyjną powtarzalność. Od 2000 zwrócił się ku radykalniejszej brzmieniowości i harmonice, wielowarstwowej strukturze, grze muzycznych idiomów. Ostatnio zajmują go polistylistyczna ekspresja, mikrotonowość oraz autorska koncepcja harmoniki obrotowej.
fot. Bartek Barczyk
Beata
Klatka
uczestnik panelu Organizacja życia muzycznego w Polsce – instytucje artystyczne
Edukację muzyczną rozpoczęła w chórze dziecięcym Teatru Wielkiego w Warszawie prowadzonym przez Władysława Skoraczewskiego, śpiewaka operowego, harcmistrza, wybitnego pedagoga i wychowawcę pokoleń młodzieży muzycznej.
Ukończyła studia na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie fletu prof. Elżbiety Gajewskiej oraz studia podyplomowe z public relations w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.
Pracowała jako flecistka w Polskiej Orkiestrze Radiowej (1991–1993) i Orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie (1993–1995), a w latach 1991–2012 także w stołecznych szkołach muzycznych jako nauczyciel gry na flecie (Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina i Zespół Państwowych Szkół Muzycznych nr 1).
W 2007 roku związała się z Teatrem Wielkim – Operą Narodową, początkowo pracowała w dziale impresariatu. Od roku 2010 kieruje Programem Kształcenia Młodych Talentów AKADEMIA OPEROWA. W 2012 roku objęła stanowisko dyrektora Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki.
fot. Kinga Taukert
Daniel
Cichy
uczestnik panelu Promocja polskiej muzyki za granicą. Diagnozy, strategie, rekomendacje
Muzykolog, publicysta muzyczny, menadżer kultury i wydawca. Studiował muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i Ruprecht-Karls-Universität w Heidelbergu. Przez wiele lat związany z Instytutem Muzyki Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie oraz Instytutem Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Jest laureatem Ray E. & Ruth A. Robinson Musicology Award, stypendystą Deutscher Musikrat i Ernst-von-Siemens-Musikstiftung, tygodnika „Polityka” i Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Prowadził czynną działalność jako krytyk muzyczny, stale współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym”, „Ruchem Muzycznym”, Programem 2 Polskiego Radia oraz Radiem Kraków. Publikował w prasie polskiej i zagranicznej („Neue Musikzeitung”, „MusikTexte”, „Neue Zeitschrift für Musik”). W 2013 został redaktorem naczelnym Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, a od 2017 zajmuje stanowisko dyrektora i redaktora naczelnego tej oficyny. Odpowiadał między innymi za realizację projektu „100 na 100. Muzyczne dekady wolności” i ogólnopolskiej kampanii społeczno-edukacyjnej o prawie autorskim „Jesteś twórcą – masz prawo!”.
Jest współautorem założeń programu „Dziedzictwo Muzyki Polskiej” oraz licznych przedsięwzięć wydawniczych, fonograficznych, edukacyjnych, artystycznych i promocyjnych. Twórca nowych serii nutowych i książkowych oraz autor linii programowej marki fonograficznej Anaklasis. Od 2020 członek Rady Polskiej Izby Książki, uczestniczy także w pracach zarządu Polskiej Rady Muzycznej. W 2021 roku objął stanowisko redaktora naczelnego „Ruchu Muzycznego”.
fot. Bartek Barczyk
Grzegorz
Mania
uczestnik panelu Organizacja życia muzycznego w Polsce – Impresariat – NGO’s
Pianista i prawnik. Radca prawny, profesor Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego na Wydziale Prawa i Administracji, doktor nauk prawnych (tamże), autor książki „Muzyka w prawie autorskim” (PWM 2020). Ukończył również z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie (w klasie fortepianu prof. Stefana Wojtasa) oraz Guildhall School of Music and Drama w Londynie (klasa prof. Martina Roscoe’a oraz Charlesa Owena). Doktor habilitowany nauk o sztuce.
Współpracownik Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk (2019–2021), Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (2020–2022), wykładał również w akademiach muzycznych we Wrocławiu, Krakowie, na Uniwersytecie Zielonogórskim i Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Dyrektor artystyczny i organizacyjny siedmiu edycji festiwalu Rzeszowska Jesień Muzyczna (2017–2023), siedmiu edycji festiwalu Krakowski Salon Muzyczny (2017–2023), trzech edycji Wielkanocnego Festiwalu Kameralnego w Zielonej Górze (2021–2023) oraz współdyrektor dwóch edycji festiwalu „Kobiety w muzyce” w Gdańsku i Warszawie (2021–2022). Pomysłodawca serii koncertowej „Międzypokoleniowa Akademia Muzyczna” (2018–2021), serii „Oblicza pianistyki” (2019–2021), serii koncertowych Kooperatywy Pianistycznej (2022–2023) i w Żaganiu (2022–2023).
Pomysłodawca programu edukacyjnego „Start w muzyczną dorosłość” (2018–2021). Koordynator projektu „Moniuszkowski portal pieśniowy” (2019), przekształconego następnie w Portal Polskiej Pieśni (rozszerzonego między innymi o kompletne nagrania pieśni Władysława Żeleńskiego i Zygmunta Stojowskiego). Koordynator projektów międzynarodowych, między innymi „Muzyka kompozytorów polsko-żydowskich w USA” (3 edycje, 2021–2023), projektu „Polska muzyka kameralna XIX–XX wieku: Helsinki – Tallin” (2022), tournée orkiestry młodzieżowej po Norwegii i Islandii (2014), projektu „Młodzi pod kołem podbiegunowym. Polska muzyka w Finlandii” (2018) oraz dwóch wymian młodzieży Polska – Izrael (2015, 2017). Współzałożyciel i prezes Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów. Redaktor naczelny kwartalnika „Notatnik Pianistyczny”.
fot. Piotr Markowski
Karolina
Kolinek-Siechowicz
uczestnik panelu Polska muzyka XIX wieku. Wypełnianie białych plam
Muzykolożka, krytyczka muzyczna, redaktorka „Ruchu Muzycznego”. Zajmuje się szeroko pojętą publicystyką muzyczną, naukowo zgłębia zaś recepcję muzyki dawnej we współczesnej kulturze. W 2022 roku była redaktorką naczelną „Gazety Konkursu Wieniawskiego”.
Jest autorką książeczek dla dzieci o Jerzym Artyszu (PWM 2020) oraz o Lidii Grychtołównie (NIFC 2021). Dwukrotna stypendystka Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej, laureatka Nagrody Polskich Krytyków Muzycznych KROPKA za najlepszy tekst o muzyce w 2014 roku oraz Konkursu Dziennikarskiego im. Zygmunta Moszkowicza (2018).
fot. Piotr Łabanow
Łukasz
Borowicz
uczestnik panelu Promocja polskiej muzyki za granicą. Diagnozy, strategie, rekomendacje
Dyrygent, szef Orkiestry Filharmonii Poznańskiej i dyrektor muzyczny Filharmonii Poznańskiej, I dyrygent gościnny Filharmonii Krakowskiej. Urodził się w 1977 roku w Warszawie. Studiował w klasie Bogusława Madeya w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, tam też uzyskał tytuł doktora w dziedzinie dyrygentury pod kierunkiem Antoniego Wita. W latach 2007–2015 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej, a w latach 2006–2021 był I dyrygentem gościnnym Orkiestry Filharmonii Poznańskiej.
W 2008 roku został wyróżniony Paszportem „Polityki”, w 2011 roku – nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej, w 2013 – Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida, w 2014 roku – nagrodą Tansman za wybitną indywidualność muzyczną, a w 2021 roku Nagrodą Honorową Związku Kompozytorów Polskich.
Jako dyrygent operowy zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie Don Giovannim Wolfganga Amadeusza Mozarta. W 2018 roku poprowadził spektakl Hugenoci Giacoma Meyerbeera w Opéra Bastille. W 2019 roku poprowadził premierę Halki Stanisława Moniuszki w Theater and der Wien, w reżyserii Mariusza Trelińskiego i z udziałem Piotra Beczały (polska premiera tej inscenizacji pod jego batutą odbyła się Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawi, w 2020 roku).
Dyrygował między innymi Israel Philharmonic, London Philharmonic Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, BBC Scottish Symphony Orchestra, Akademie für Alte Musik, RIAS Kammerchor, WDR Sinfonieorchester, SWR Sinfonieorchester, Bamberger Symphoniker, Deutsche Symphonie-Orchester Berlin, Orquestra Titular del Teatro Real, The Paris Opera Orchestra, L’Opéra Orchestre national Montpellier Occitanie, Prague Symphony Orchestra FOK, Janáček Philharmonic Orchestra, Los Angeles Philharmonic New Music Group i większością polskich orkiestr symfonicznych.
Dyskografia Łukasza Borowicza liczy ponad 120 albumów. Nagrania zostały nagrodzone dwukrotnie nagrodą ICMA (2015, 2018) oraz czterokrotnie Diapason d'Or. Łukasz Borowicz jest profesorem Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.
fot. Ksawery Zamoyski
Paweł
Kapica
uczestnik panelu Promocja polskiej muzyki za granicą. Diagnozy, strategie, rekomendacje
Prezes zarządu Stowarzyszenia NeoArte, skrzypek zespołu NeoQuartet, muzyk, producent, przedsiębiorca. W latach 2006–2021 koncertmistrz Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopot.
Wykształcony muzyk-instrumentalista, absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, a także studiów podyplomowych z zarządzania w kulturze na Politechnice Gdańskiej.
Jest laureatem (wraz z NeoQuartet) Pomorskiej Nagrody Artystycznej.
fot. Łukasz Ziętek
Przemysław
Kempiński
uczestnik panelu Organizacja życia muzycznego w Polsce – instytucje artystyczne
Absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz studiów podyplomowych Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu na kierunku promocja i reklama, a także na kierunku budowanie kompetencji menedżerskich liderów biznesu na UMK w Toruniu.
Od kilkunastu lat realizuje wydarzenia artystyczne na terenie województwa kujawsko-pomorskiego, jest organizatorem wielu edycji festiwalu Nova Muzyka i Architektura, festiwalu Chopin w Toruniu, trzech edycji Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego, projektów „Ochrona dziedzictwa kulturowego Województwa Kujawsko-Pomorskiego”, festiwalu Siły Natury.
Bierze udział w szkoleniach i warsztatach z zakresu zarządzania, prawa autorskiego i marketingu, między innymi w Narodowym Centrum Kultury i Urzędzie Marszałkowskim Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Koordynował zagraniczne wyjazdy zespołu artystycznego. Z Toruńską Orkiestrą Symfoniczną związany jest formalnie od 2010 roku. W latach 2015–2019 pracował na stanowisku kierownika Działu Organizacji Koncertów. Dyrektorem Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej jest od 1 września 2020 roku.
Pracuje również na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika jako wykładowca na Wydziale Nauk Ekonomicznych i Zarządzania. Od 2021 jest członkiem zarządu Zrzeszenia Filharmonii Polskich.
fot. Maciej Zieliński
Iga
Fedak
uczestnik panelu Muzyka tradycyjna i ludowa
Etnolożka, etnomuzykolożka, instruktorka tańca ludowego, Ślązaczka. Uczy tańców tradycyjnych w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach na studiach podyplomowych z zakresu polskiej muzyki tradycyjnej. Od 8 lat, wraz z mężem Jakubem, prowadzi regularne warsztaty śląskiej i polskiej muzyki i tańca tradycyjnego w Katowicach.
Jest specjalistką z zakresu śląskich tańców tradycyjnych, zarówno jeśli chodzi o teorię, jak i praktykę – prowadzi warsztaty, szkolenia i wykłady propagujące wiedzę i umiejętności z tego zakresu, zarówno na Śląsku, jak i między innymi w Warszawie, Pradze czy Budapeszcie. Gra na barabanie, śpiewa i prowadzi tańce w rodzinnej Kapeli Fedaków, promującej śląską muzykę i tańce tradycyjne. Zespół występuje i upowszechnia śląską tradycję muzyczną w regionie, całym kraju oraz za granicą – również w ramach międzynarodowych festiwali (np. Czech Music Crossroads 2019 , Festiwal Muzyki Świata Ogrody Dźwięków 2020, Festiwal Czeremcha Wielu Kultur i Narodów 2020), konferencji naukowych (np. 4th International Conference of Dalcroze Studies 2019, 25th International Kodály Symposium 2021) czy cyklów warsztatów (np. „Mały Kolberg” – ogólnopolski cykl szkoleń dla nauczycieli, „Spotkania z Mistrzem: śląskie dziedzictwo” – cykl organizowany przez Narodowe Centrum Kultury).
Działa także na rzecz lokalnej społeczności, między innymi poprzez przywracanie lokalnych tradycji rodzinnych, organizację potańcówek czy działania przeciwdziałające wykluczeniu społecznemu.
fot. Mikołaj Uchman
Martyna
Żurek
uczestnik panelu Muzyka tradycyjna i ludowa
Studiowała etnologię i antropologię kulturową na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Przez blisko pięć lat była Instruktorem Artystycznym do spraw Folkloru w Zbąszyńskim Centrum Kultury, jest edukatorką regionalną propagującą wiedzę o nie tylko lokalnej kulturze i tradycjach ludowych.
Brała udział w badaniach terenowych dotyczących m.in. tradycji zapustnych w Wielkopolsce, w efekcie których powstała publikacja Podkoziołek, Bery, Cymper – żywa tradycja w Wielkopolsce. Jest członkinią Porozumienia Partnerskiego, brała udział w pracach nad wnioskiem o wpisanie wielkopolskich tradycji dudziarskich na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego.
Jest także śpiewaczką i muzykiem ludowym, tancerką Zespołu Regionalnego Wesesle Przyprostyńskie. Płynnie posługuje się gwarą, inicjuje Zbunszyńskie Potańcówki na Dechach.
fot. Dariusz Mikołajczak
Paweł
Tomaszewski
uczestnik panelu Polish Jazz? YES! – czyli jak jest z polskim jazzem i jazzem w Polsce
Pianista, kompozytor, aranżer, producent muzyczny. Doktor habilitowany, profesor Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, dziekan Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej.
Współpracował z artystami takimi jak: Nigel Kennedy, Eric Marienthal, Dean Brown, Michael „Patches” Stewart, Michał Urbaniak, Jarosław Śmietana, Anna Maria Jopek, Edyta Górniak, Urszula Dudziak, Kuba Badach, Mieczysław Szcześniak, Grażyna Auguścik, Adam Bałdych i wielu innych. Jeden z aranżerów albumu Czułe Struny Natalii Kukulskiej, który w 2021 roku zdobył płytę platynową. Nagrał ponad 40 płyt studyjnych jako muzyk sesyjny.
W maju 2023 roku ukazał się album jego autorstwa zatytułowany Coincidence, nagrany z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Szczecinie oraz gośćmi – Markiem Lettierim, Bernardem Maselim, Wojciechem Myrczkiem, Jerzym Małkiem, Markiem Podkową, Andrzejem Święsem i Marcinem Jahrem.
Współtwórca projektów Myrczek & Tomaszewski Love Revisited, Marta Król & Paweł Tomaszewski Group Tribute To The Police.
Jest zdobywcą Grand Prix oraz nagród indywidualnych wszystkich najważniejszych konkursów jazzowych w Polsce (m.in. Bielska Zadymka Jazzowa, Jazz Juniors, Jazz Nad Odrą). Koncertował na scenach całego świata z polskimi i międzynarodowymi gwiazdami szeroko pojętej muzyki jazzowej i rozrywkowej. Odznaczony Złotym Laurem Umiejętności i Kompetencji w dziedzinie kultura w 2015 roku. Artysta rezydent Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie w sezonie artystycznym 2021/2022.
Brał udział w licznych nagraniach telewizyjnych, filmowych i radiowych w charakterze dyrygenta, kierownika muzycznego, aranżera i pianisty. Jego kompozycje znajdują się zarówno na płytach autorskich, jak i innych wykonawców. Jest autorem czterech dużych dzieł: Three Crowns – suita na sekstet jazzowy oraz orkiestrę symfoniczną i solistów, Coincidence – koncert na kwintet jazzowy oraz orkiestrę symfoniczną inspirowany muzyką do filmu Przypadek w reż. Krzysztofa Kieślowskiego z muzyką Wojciecha Kilara, Symphony of the Galaxies oraz Polish Jazz Symphony na orkiestrę symfoniczną, big-band oraz solistów.
Jest założycielem pierwszej w Polsce klasy elektronicznych instrumentów klawiszowych w Akademii Muzycznej w Katowicach. Wykładał na Międzynarodowych Warsztatach Jazzowych w Puławach, Chodzieży, Szczecinie, Nysie, Hobart, Brisbane, Sankt Petersburgu oraz Archangielsku.
fot. archiwum prywatne
Piotr
Szulc
uczestnik panelu Polish Jazz? YES! – czyli jak jest z polskim jazzem i jazzem w Polsce
Z wykształcenia socjolog, zawodowo od ponad 40 lat związany z organizacją różnorodnych przedsięwzięć artystycznych i edukacyjnych, takich jak Mała Akademia Jazzu (wraz z Markiem Mac i Wojciechem Bartz w latach 1979–1989). Współpomysłodawca i współorganizator dwóch Kongresów Chóralistyki Polskiej, wraz z Grzegorzem Szczepaniakiem. Założyciel Fundacji GPS PRO ART, która kreuje nowe przedsięwzięcia artystyczne, takie jak koncerty Era Śpiewu, promujące śpiew chóralny poprzez łączenie chórów z gwiazdami różnych gatunków muzycznych, takimi jak Katie Melua, Piotr Cugowski, Natalia Przybysz, Renata Przemyk, Dana Vynnytska czy Kamil Bednarek.
W latach 1990–2010 współwłaściciel Agencji Reklamowej Bono (Turniej Tenisowy ATP Pekao Szczecin Open, a od tego roku Invest in Szczecin).
Od prawie 30 lat jest dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach, współorganizatorem Classical Music Festival w Eisenstadt. Od 5 lat koordynuje koncerty w Polskim Impresariacie Muzycznym.
fot. archiwum prywatne
Andrzej
Sułek
uczestnik panelu Refleksja o muzyce w Polsce – media, formy, odbiorcy
Dziennikarz i krytyk muzyczny, menadżer kultury o długoletnim stażu w redakcjach m.in. „RuchuMuzycznego” i jako dziennikarz-dokumentalista w Programie Drugim Telewizji Polskiej.
Od 1995 roku związany z Programem 2 Polskiego Radia, początkowo jako dziennikarz i autor audycji muzycznych, następnie szef redakcji publicystyki kulturalnej, a w latach 2004–2007 zastępca dyrektora i zastępca redaktora naczelnego Programu 2 Polskiego Radia. Obecnie jest tam redaktorem muzycznym i dziennikarzem antenowym, pełni funkcję kierownika Redakcji Muzycznej, a ponadto prowadzi szereg autorskich audycji i pasm antenowych, w tym poświęcony pianistyce cykl „Fortepianiści”.
Od 2021 roku prowadzi organizowany przez Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia cykl warsztatów poświęconych wystąpieniom publicznym dla studentów Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.
Andrzej Sułek jest autorem licznych publikacji, audycji radiowych i programów telewizyjnych, publikował między innymi na łamach „Ruchu Muzycznego”, „Tygodnika Powszechnego” i „Jazz Forum”. Był wieloletnim członkiem Grupy Muzycznej Europejskiej Unii Nadawców (EBU).
Jest magistrem dyplomacji publicznej na Wydziale Stosunków Międzynarodowych w Collegium Civitas, ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie na Wydziale Fortepianu oraz Akademię Leona Koźmińskiego w Warszawie na kierunku zarządzanie w mediach.
fot. Andrzej Sułek
Jerzy
Kornowicz
uczestnik panelu Muzyka współczesna
Kompozytor, pianista-improwizator, pedagog i promotor muzyki.
Studiował kompozycję w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie i Konserwatorium Królewskim w Hadze oraz zarządzanie kulturą na Uniwersytecie Warszawskim. Zajmuje się muzyką licznych gatunków, zarówno zapisywaną, jak i improwizowaną. Jego muzyka była wykonywana w ponad 20 krajach świata. Jest założycielem grupy „Kawalerowie błotni” skupiającej improwizujących kompozytorów oraz muzyków alternatywnych i jazzowych, z którymi prezentował spektakle muzyczne w Polsce i wielu krajach Europy.
Zajmuje się popularyzacją nowej muzyki oraz programowaniem artystycznym. Inicjował i współorganizował festiwale i cykle koncertowe. Jest współtwórcą i komisarzem artystycznym Festiwalu Tradycji i Awangardy Muzycznej „Kody” w Lublinie. Sprawuje funkcję dyrektora festiwalu „Warszawska Jesień”.
Zajmuje się kwestiami strukturalnymi polskiej kultury, edukacją muzyczną, socjologią kultury i polityką kulturalną z pozycji środowisk pozarządowych. Współtworzył kilka polskich instrumentów promocji i dostępu do nowej muzyki. W latach 2003–2015 był prezesem Związku Kompozytorów Polskich. Jest współinicjatorem powstania i prezesem Stowarzyszenia Kreatywna Polska łączącego polskie przemysły kreatywne i środowiska twórcze. Wykładał gościnnie na uczelniach polskich, europejskich i w Stanach Zjednoczonych.
fot. Mariusz Wideryński